Thursday, December 29, 2011

APPOZHUM NEE THANICHAAYIRUNNU...

ഒരു പൂവിടര്‍ന്നപ്പോഴും കൊഴിഞ്ഞപ്പോഴും
ബാല്യ കൌമാര യവ്വനങ്ങള്‍ പടി കടന്നപ്പോഴും 
വ്രണിത ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും ചോര വാര്‍ന്നപ്പോഴും
സന്ധ്യകളെയിരുള്‍ കാര്‍ന്നു തിന്നപ്പോഴും
നീ തനിച്ചായിരുന്നു!
കാലം സൌഭാഗ്യമെല്ലാം തിരിച്ചെടുത്തപ്പോഴും
ഒരു ചെറു ഭാണ്ഡവും ഒക്കത്ത് പേറിയോരു
വഴിയമ്പലം തേടി നടന്നപ്പോഴും
അന്നും നീ തനിച്ചായിരുന്നു!!
ഒരു മഹാസാഗര വെണ്‍തിര നിന്നെ-
ത്തിരഞ്ഞു പതഞ്ഞൊഴുകുന്ന വേളയില്‍
കണ്ണുകള്‍ പൂട്ടി; കയ്കളും നീട്ടി
തിരയെപ്പുണര്‍ന്നു പിന്‍വാങ്ങിയൊടുങ്ങുമ്പോഴും
എന്നും നീ തനിച്ചായിരുന്നു!!!
ആയിരം ബലിക്കാക്കകള്‍ക്കന്നമായെത്തിയോ-
രായിരം കൂപ്പുകൈ, നിറകണ്‍കള്‍ സാക്ഷിയായ്
പശിയടങ്ങാതാത്മാക്കളെന്നും പകുത്തപ്പോഴും
നിനക്ക് ബാലിയൂട്ടും കൈകളെത്തിരയാതെ
ഇപ്പോഴും നീ തനിച്ചായിരുന്നു!!!!


-നര്‍ഗ്ഗീസ് . എസ്, പത്തനാപുരം .

No comments:

Post a Comment